Łódź, 4.07.2023
Wspólnota Rdzennego Ludu Polskiego
Kosynierów Gdańskich 18 , 93-357 Łódź
mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Wezwanie
do natychmiastowego zaprzestania udziału w pracach nad Traktatem przeciwpandemicznym WHO
oraz poprawkami do Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych 2005 (IHR)
Do wiadomości:
|
|
|
Działając w imieniu Wspólnoty Rdzennego Ludu Polskiego działającej jako zgłoszona do ONZ wspólnota rdzennych ludów w oparciu o Deklarację Praw Ludności Rdzennej
podpisaną przez państwa, członków Organizacji Narodów Zjednoczonych w roku 2007, na podstawie art. 63 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, i w nawiązaniu do art.1, art.7, art.9, art.30, art.32 pkt.1, art.38, art.39, art.68 pkt.1, art.79 pkt.1, art.82, art.83 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, niniejszym wzywamy do natychmiastowego zgłoszenia przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 22 Konstytucji Światowej Organizacji Zdrowia z dnia 22 lipca 1946 r. (Dz.U. 1948 Nr 61. poz. 477), (Dz.U. 2006 Nr 162, poz. 1145tj.), dalej: „Konstytucja WHO”, w zw. z art. 59 ust. 1 oraz art. 61 Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych 2005, dalej „IHR” oraz art. 5 i art. 19 Konwencji wiedeńskiej z dnia 23 maja 1969 r. (Dz.U. 1990 Nr 74, poz. 439) O prawie traktatów:
sprzeciwu do negocjowanego Międzynarodowego traktatu w Sprawie profilaktyki i gotowości pandemicznej.
W przypadku trudności proceduralnych w złożeniu sprzeciwu, wzywamy nasz Rząd _do odwołania udzielonego pełnomocnictwa, odwołania oddelegowanych przedstawicieli strony Polskiej i natychmiastowego zaprzestania w imieniu Polski procedowania nad przedmiotowymi dokumentami.
Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza treść wezwania skierowana do Państwa nie stanowi prośby, a żądanie podjęcia działań zgodnie z polskim i międzynarodowym prawem.
Zaufanie do Organizacji WHO nie jest podzielane przez coraz większą część społeczeństwa polskiego a w szczególności przez członków Wspólnoty Rdzennego Ludu Polskiego.
Znane nam i upublicznione propozycje Traktatu przeciw pandemicznego WHO oraz proponowane poprawki do IHR 2005 stanowią ewidentne, jawne i rażące łamanie prawa polskiego i międzynarodowego, w wyniku czego oba traktaty będą nieważne z mocy prawa międzynarodowego, nie będą wiążące a ich przestrzegani związane będzie z rażącym łamaniem prawa. Nieskuteczność prawna procedowanych dokumentów dotyczy szczególnie członków Wspólnoty Rdzennego Ludu Polskiego zgodnie z art.1, art.7 pkt 1-2, art.24, art.37, art.42, art.45,art.46 pkt 2-3, Deklaracji Organizacji Narodów Zjednoczonych o Prawach Ludności Rdzennej z 13 września 2007 r.
Dalszy udział oddelegowanych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w tym niezgodnym z prawem procederze będzie przejawem działania z premedytacją przeciwko Polsce i Polakom, w tym szczególnie Rdzennym Mieszkańcom tych ziem. Członkowie WRLP absolutnie nie wyrażają zgody na marnotrawienie pieniędzy polskich podatników. Nasze jednoznaczne stanowisko uzasadniamy w następujący sposób:
I. Traktat przeciw pandemiczny WHO
Na 75 Światowym Zgromadzeniu zdrowia w kwietniu 2022 r. zaproponowano szereg poprawek w stosunku do pierwotnej propozycji Traktatu, o następującej treści:
1. Artykuł4 pkt 3 projektu zerowego traktatu:
pkt 3 SUWERENNOŚĆ, cyt.:
"Państwa mają zgodnie z kartą Narodów Zjednoczonych i zasadami prawa międzynarodowego suwerenne prawo do określania i zarządzania swoim podejściem do spraw publicznych w obszarze zdrowia, zwłaszcza zapobiegania pandemii, gotowości, reagowania i odbudowy systemu opieki zdrowotnej zgodnie z ich własną polityką i ustawodawstwem pod warunkiem że działania w ramach ich jurysdykcji lub kontroli nie wyrządzają szkody ich narodom i innym państwom. Suwerenność obejmuje również prawa państw do ich zasobów biologicznych."
Zapis ten wprowadza warunkową suwerenność co jest niedopuszczalne w świetle naszej Konstytucji oraz prawa międzynarodowego i zostawia „furtkę” do nadużyć tego określenia. Jak wykazały doświadczenia ostatnich lat, łatwość stworzenia zagrożenia pandemicznego może być łatwym powodem do zmuszenia Polaków do powszechnych szczepień lub innych restrykcji, na co WRLP absolutnie nie wyraża zgody.
2. (art. 4) pkt 14 ZASADY PRZEWODNIE I PRAWA
W art. 2 pkt 14 zawarto zapis dotyczący jednego zdrowia (one health): zdrowie zwierząt, zdrowie człowieka, zdrowie planety.
Polityka "jednego zdrowia" nawiązuje do Agendy 2030 ONZ i Unii Europejskiej i jest przejawem antyludzkiej ideologii zrównoważonego rozwoju – czytaj - absurdalnym dążeniu do pełnej kontroli wszystkich sfer naszego życia. Szczególnie widoczne jest to na kreowaniu polityki żywnościowej, rolniczej, zdrowotnej, wpływając na różne dziedziny od nasiennictwa, poprzez zwierzęta, człowieka, środowisko i ekosystemy planety.
Szczególne miejsce zajmuje tu polityka absurdalnego dążenia do "zero emisyjności dwutlenku węgla" oparte na manipulacji, fałszowaniu danych i powoływaniu się na tworzone na kolanach teorie dotyczące ocieplenia klimatu i katastrof klimatycznych.
Koncepcja "jednego zdrowia" zawarta w projekcie zerowym globalnego traktatu anty pandemicznego zakłada : (Cyt.: )
"Działania wielo sektorowe i transdyscyplinarne powinny uznać wzajemne powiązania pomiędzy ludźmi, zwierzętami, roślinami i ich wspólnym środowiskiem, w przypadku których należy wzmocnić i zastosować wspólne, zintegrowane i ujednolicające podejście w celu trwałego, zrównoważenia i optymalizacji zdrowia ludzi, zwierząt i ekosystemu. W tym między innymi poprzez zwrócenie uwagi na zapobieganie epidemiom spowodowanym patogenami odpornymi na środki przeciwdrobnoustrojowe i chorobom odzwierzęcym."
Obserwując trendy działań instytucji międzynarodowych , które biorą odpowiedzialność za kształtowanie zasad funkcjonowania medycyny, stosowanie środków farmakologicznych i stosowanych terapii, istnieje ogromne zagrożenie że zawarte w tym dokumencie zapisy w sposób oczywisty eliminują stosowanie naturalnych metod, takich jak ziołolecznictwo, terapie medycyny alternatywnej czy uprawianie własnych roślin i hodowli zwierząt. Zapis jest niedopuszczalnym zamachem na naszą wolność, wolność wyboru, prawo decydowania o swoim zdrowiu i życiu oraz na prawo własności i samostanowienia. Jest to sprzeczne nie tylko z ogromną ilością Praw stanowionych, ale też przede wszystkim z wszelkimi podstawami Prawa Naturalnego. Szczególnie też narusza Konstytucyjne Prawa obywateli Polskich.
3. Artykuł 14 - OCHRONA PRAW CZŁOWIEKA
"Strony zgodnie z ich prawem krajowym włączają niedyskryminacyjne środki ochrony praw człowieka jako część zapobiegania pandemii, gotowości, reagowania i odbudowy ze szczególnym uwzględnieniem praw osób znajdujących się w trudnej sytuacji". Ochrona praw człowieka jest scedowana na kraje członkowskie, na prawo wewnętrzne zwalniając z odpowiedzialności za ich ochronę Światową Organizację Zdrowia.
Wnioskodawcy tej poprawki, których powinna obowiązywać Karta Narodów Zjednoczonych oraz Powszechna Deklaracja Praw Człowieka praktycznie sankcjonują powszechne łamanie praw człowieka na poziomie krajowym w ciągu ostatnich 3 lat, w tym: prawa do przemieszczania się, zgromadzenia, wolności słowa, pracy i prowadzenia działalności. Należy w tym miejscu przywołać fakt wydania kilkuset wyroków sądów administracyjnych oraz karnych, które potwierdzają, że wszystkie te ograniczenia, nakazy i zakazy były bezprawne i były realizowane poprzez zastraszanie i wywołanie presji społecznej, która u wielu osób spowodowała depresję, załamania nerwowe, próby samobójcze, które niejednokrotnie kończyły się śmiercią.
Przypominamy że właśnie te działania w ogromnym stopniu odpowiadają za kilkaset tysięcy nadmiarowych zgonów w samej Polsce, a ich skutki zbierają coraz większe żniwo obecnie, wskutek zdezorganizowanego systemu służby zdrowia, który efekty rosnących zachorowań powikłań po nie prawidłowo przeprowadzonych terapiach i zastosowanych metodach profilaktyki opartej na eksperymentalnych produktach koncernów farmaceutycznych. Szczególnie widoczne jest to w środowiskach gdzie stosowano te procedury z dużym zaangażowaniem i skrupulatnością np. ośrodki uczelni wyższych.
4. Artykuł 17 WZMACNIANIE WIEDZY NA TEMAT PANDEMII I ZDROWIA PUBLICZNEGO
Cyt.:
"Strony zobowiązują się do przeciwdziałania fałszywym, wprowadzającym w błąd informacjom lub dezinformacjom, w tym poprzez promowanie współpracy międzynarodowej w tym zakresie zachęca się każdą że stron, czyli każde państwo do, między innymi zarządzania infodemią za pomocą skutecznych kanałów, w tym mediów społecznościowych; prowadzenia regularnych nasłuchów i analiz społecznych w celu określania powszechności i profili dezinformacji, które przyczyniają się do projektowania strategii komunikacji i przekazywania wiadomości społeczeństwu w celu przeciwdziałania dezinformacji i fałszywym wiadomościom wzmacniając tym samym zaufanie publiczne."
Jednoznacznie z powyższego cytatu wynika, że pod przykrywką walki z dezinformacją i infodemią, kryje się zapowiedź dalszego, dużo lepiej zorganizowanego prześladowania ludzi i łamania ich prawa wolności słowa i wrażania opinii. Fundamentem naszej wolności jest prawo swobodnego wypowiadania się, prezentowania swojego zdania i poglądów w każdej dziedzinie życia. Jest to fundament naszej cywilizacji, a projekt zerowy CA+ jest zapowiedzią dalszej skandalicznej cenzury, inwigilacji, nasłuchu i walki z ludźmi, którzy usiłują wyrazić swoje zdanie, obawy, wątpliwości.
5. Artykuł 15 GLOBALNA KOORDYNACJA, WSPÓŁPRACA I WSPÓŁDZIAŁANIE
Punkt 2 stanowi, cyt.:
"Dyrektor Generalny WHO zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym dokumencie ogłasza pandemię".
Jest absolutnie nie dopuszczalne aby ogłoszenie tego typu dokumentu było zależna od decyzji jednej osoby w sprawie która może wpływać na losy milionów ludzi, łamiąc nie tylko ich niezbywalne prawa i wpływając na ich poziom życia, zdrowi i życie. W rękach Człowieka, który nie jest lekarzem i ma postawione zarzuty ludobójstwa skoncentrowana była by władza absolutna niepodlegająca żadnej kontroli, ponad prawem krajowym. Od decyzji Dyrektora Generalnego nie został przewidziany żaden tryb odwoławczy. Absolutnie sprzeciwiamy się takim zakusom i nie zamierzamy jako Wspólnota Rdzennego Ludu Polskiego respektować tak rażącego łamania naszych praw, jak też praw obowiązujących w Polsce oraz wynikających z praw ustanowionych w prawie międzynarodowym.
6. Artykuł 19 dotyczący FINANSOWANIA
Artykuł dotyczy zobowiązania państw członkowskich do finansowania WHO poprzez cyt.:
"przeznaczenie w swoich rocznych budżetach nie mniej niż 5 procent bieżących wydatków na zdrowie, na zapobieganie pandemii, gotowości, reagowanie i naprawę systemów opieki zdrowotnej."
Wynikający z niekompetentnych działań i decyzji m.in.,. WHO kryzys ekonomiczny jaki wywołały absurdalne decyzje WHO absolutnie nie uzasadniają żadnej możliwości finansowania prywatnej firmy jaką jest WHO przez budżety państw deklarujących współpracę z tym organem którego główne zadanie polegać ma na koordynowaniu działań związanych z ochroną zdrowia mieszkańców Ziemi. Przekazywanie tak wysokich kwot na prywatną instytucję będzie stanowiło rażącą szkodę dla Polski.
7. Artykuł 27 WYCOFANIE SIĘ Z UMOWY
Cyt.:
"W dowolnym momencie po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie WHO CA+ w odniesieniu do danej strony, strona ta może wycofać się z WHO CA+ poprzez złożenie pisemnego powiadomienia u Depozytariusza. Depozytariuszem jest Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych ONZ. Każde takie wycofanie staje się skuteczne po upływie jednego roku od daty otrzymania przez Depozytariusza powiadomienia o wycofaniu lub w późniejszym terminie. który może zostać określony w powiadomieniu o wycofaniu”.
Zaufanie do tej prywatnej organizacji powiązanej czynnikami ekonomicznymi z koncernami farmaceutycznymi jednoznacznie wskazuje konflikt interesów z głównymi statutowymi celami działania tej instytucji. Te sformułowania wyraźnie wskazują że wskazane okresy uczestnictwa i możliwości wycofania się z tego układu najwyraźniej mają związek z zaplanowanymi kolejnymi działaniami, które mogą doprowadzić do kolejnych zwiększonych wskaźników śmiertelności wśród wszelkich społeczności na naszej planecie.
Rzucająca się na pierwszy rzut oka równowaga interesu stron jest tutaj wyraźnie zachwiana.
8. Artykuł 2 STOSUNEK DO INNYCH UMÓW I INSTRUMENTÓW MIĘDZYNARODOWYCH
WHO CA+ powinno być interpretowane w sposób promujący i wspierający wdrożenie i funkcjonowanie Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych i innych odpowiednich instrumentów międzynarodowych.
Traktat ma być tylko uzupełnieniem do istniejących, obowiązujących Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych, których najnowsza wersja datuje się na rok 2005.
WHO równolegle proceduje dwa bardzo ważne dokumenty - poprawki do IHR i "traktat" jako ich nakładkę, uzupełnienie. o wiele większe zagrożenie stwarza właśnie IHR, który został omówiony w następnym punkcie pisma.
II. Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne (IHR) 2005
Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne (2005) mają na celu, cyt.:
"zwalczanie i zapobieganie rozprzestrzeniania się chorób w skali międzynarodowej przy zastosowaniu proporcjonalnych do zagrożeń środków z uniknięciem niepotrzebnych ingerencji w transport międzynarodowy. Przepisy te regulują przekazywanie i wymianę informacji o zagrożeniach zdrowotnych między krajami będącymi ich stroną oraz wyznaczają nowe standardy zapobiegania szerzeniu się chorób zakaźnych."
Zgodnie z obowiązującym prawem do chwili obecnej Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne nie zastępują krajowych przepisów prawnych w zakresie zarządzania zagrożeniami zdrowia publicznego o charakterze międzynarodowym. Ich zadaniem jest wyłącznie wspieranie i uzupełnianie w celu lepszego zabezpieczenia wszystkich państw przed transgranicznymi zagrożeniami dla zdrowia".
Aktualnie trwają prace nad poprawkami poprawek. Propozycje poprawek zostały opublikowane dnia 6 lutego 2023 roku - DOKUMENT A/WGIHR//2/6.
Poprawki zostały zgłoszone przez kilkanaście państw, między innymi przez:
Armenię, Bangladesz, Brazylię, Czechy z ramienia państw członkowskich Unii Europejskiej.
Poprawki dotyczą następujących artykułów: 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 18, 48, 49, 5359.
1NAJBARDZIEJ KONTROWERSYJNE PROPOZYCJE POPRAWEK DO IHR:
1. Indie zgłosiły skandaliczną, propozycję poprawki WYKREŚLENIA WYMOGU realizacji Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych "w pełnym poszanowaniu godności, praw człowieka i podstawowych wolności ludzi".
2. Stany Zjednoczony, Bangladesz i Malezja zgłosiły poprawkę postulującą PODDANIA SUWERENNOŚCI państw członkowskich WHO.
3. Unia Europejska, Indie, Rosją, Indonezją, Armenią zgłosiła propozycję OGRANICZENIA SWOBODY PODRÓŻOWANIA LUDZI poprzez wprowadzenie wymogu używania globalnego identyfikatora cyfrowego.
W listopadzie 2022 roku odbył się szczyt Państw Grupy G-20. Zjazd ten odbył się w Indonezji. Podczas tego szczytu państwa grupy G-20 wystosowały oświadczenie, że "popierają ciągły międzynarodowy dialog i współpracę w zakresie tworzenia zaufanych, globalnych, cyfrowych sieci zdrowotnych w ramach wysiłków na rzecz wzmocnienia zapobiegania przyszłym pandemiom i reagowania na nie, które powinny wykorzystywać i opierać się na sukcesie istniejących standardów i cyfrowych certyfikatów covid". W tym oświadczeniu została przywołana data realizacji tego planu. Jest to maj tego roku 2023 podczas 76. Zjazdu Zgromadzenia Zdrowia WHO (21 - 30 maj 2023 r.)
W ubiegłym roku została podpisana umowa pomiędzy WHO i Deutsche Telekom na temat zaangażowania tak zwanego T-SYSTEMU do opracowania usług walidacji potwierdzających autentyczność cyfrowych certyfikatów covid COVID - CERTIFICATE OF VACCINATION ID (red. Anira Wojan)
4.Poprawka zgłoszona przez Indie i Rosję polegająca na UPOWAŻNIENIU WHO DO CENZUROWANIA INFORMACJI. W 2021 r. na Twitterze WHO pojawiło się nagranie dotyczące wspomnianej walki z infodemią. Pokazuje to wyraźnie, że WHO agresywnie, systemowo zwalcza wszystkie głosy niezgodne z ich jedynie słuszną narracją. Podczas operacji covid widzieliśmy w Polsce zastosowane nauki behawioralne, socjotechniki wprowadzane poprzez politykę strachu i manipulację.
Przedmiotowe zapisy/poprawki obu dokumentów są całkowicie sprzeczne z polskim i międzynarodowym prawem i będą nieważne z mocy prawa od momentu ich wprowadzenia z poniżej wskazanych przyczyn:
III. Obowiązywanie i stosowanie Traktatu przeciw pandemicznego WHO oraz IHR 2005 w świetle prawa polskiego.
Założenia Traktatu i poprawek do IHR 2005 w sposób oczywisty są niezgodne z art. 2, 5,8, 30. 31. 38, 39, 41, 47,51, 52, 54 oraz 90 Konstytucji RP. "
Porządek prawny definiuje jednoznacznie art.87 punkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, określając precyzyjnie kolejność tego porządku. Umowy międzynarodowe są nie tylko podległe konstytucyjnym regulacjom prawnym, ale również ustawowym.
W tym miejscu należy też przywołać wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 7 października 2021 roku, sygn.: K 3/21, który wyraźnie mówi, że w Polsce Konstytucja stoi ponad prawem międzynarodowym. W przypadku konfliktu tych aktów prawnych decydują przepisy Konstytucji. Przedmiotowe orzeczenie zapadło po wniosku skierowanym do TK przez premiera Mateusza Morawieckiego.
TK orzekł, że stosowanie odwrotnej hierarchii - oznacza utratę suwerenności. Trybunał kategorycznie stwierdza, że żaden organ RP na taki stan rzeczy przyzwolić nie może.
IV. Obowiązywanie i stosowanie Traktatu przeciw pandemicznego WHO oraz IHR 2005 w świetle prawa międzynarodowego.
Zaproponowane zapisy Traktatu przeciw pandemicznego WHO oraz zgłoszone poprawki do IHR 2005, nie powinny być w ogóle procedowane, gdyż oba akty z mocy prawa będą nie ważne i żaden z krajów członkowskich nie będzie miał obowiązku ich przestrzegać.
A. KARTA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH
Podstawą Konstytucji Światowej Organizacji Zdrowia z dnia 26 czerwca 1946 r. jako organizacji wyspecjalizowanej jest Artykułu 57 Karty Narodów Zjednoczonych,? co wynika wprost z preambuły konstytucji WHO, dalej „KNZ”.
Zgodnie z fragmentem preambuły KNZ, fragment, cyt.: „MY, LUDY NARODÓW ZJEDNOCZONYCH, ZDECYDOWANE uchronić przyszłe pokolenia od klęsk wojny, która dwukrotnie w ciągu naszego życia wyrządziła niewypowiedziane cierpienia ludzkości, i przywrócić wiarę w podstawowe prawa człowieka, w dostojeństwo i wartość jego osoby, w równouprawnienie mężczyzn i kobiet oraz w równość praw narodów wielkich i małych, etc”.
Natomiast zgodnie z treścią art. 2 ust. 7 KNZ cyt.: Artykuł 1 Narody Zjednoczone dążą do następujących celów:
„7. Żadne z postanowień niniejszej Karty nie upoważnia Narodów Zjednoczonych do wtrącania się w sprawy, które zasadniczo należą do wewnętrznej kompetencji jakiego bądź państwa, ani do domagania się od członków, żeby sprawy tego rodzaju oddawali do załatwienia w trybie przewidzianym w niniejszej Karcie; jednak ta zasada nie może stanąć na przeszkodzie zastosowaniu środków represyjnych, przewidzianych w Rozdziale VII (akty agresji i zagrożenie pokoju)”.
Kompetencje WHO określa z kolei artykuł 58 KNZ, który wskazuje jednoznacznie, że Organizacja (w tym WHO) udzielać będzie (niewiążących) zaleceń w związku z koordynacją programów i działalności organizacji wyspecjalizowanych.
KNZ w swojej treści nie wskazuje aby organizacje wyspecjalizowane, w tym przypadku WHO, jako prywatna instytucja
https://www.sejm.gov.pl/prawo/konst/polski/kon1.htm
https://www.bb.po.gov.pl/images/Prawa/PNZ/KNZ.pdf
sponsorowana przez koncerny farmaceutyczne oraz producentów szczepionek mogła od państw członkowski uzyskać prawo wydawania wiążących zaleceń i arbitralnie bez żadnej kontroli i możliwości odwołania decydować o życiu i zdrowiu obywateli państw członkowskich.
Natomiast art. 103 KNZ wskazuje wprost, cyt.: „W razie sprzeczności pomiędzy obowiązkami członków Narodów Zjednoczonych, wynikających z niniejszej Karty, a ich obowiązkami wynikającymi z jakiegoś innego porozumienia międzynarodowego, pierwszeństwo będą miały ich obowiązki wynikające z niniejszej Karty”.
B. KONWENCJA WIEDEŃSKA O PRAWIE TRAKTATÓW?
W niniejszej analizie nie sposób pominąć Konwencję wiedeńską o prawie traktatów z dnia 23 maja 1969 r. , dalej: „KW”, która już w swojej preambule wskazuje podstawowe ramy, prawa i obowiązki jakimi maja obowiązek kierować się państwa członkowskie oraz organizacje wyspecjalizowane.
Zgodnie z tiret 6 preambuły KW, cyt.:
„ Mając na uwadze zasady prawa międzynarodowego zawarte w Karcie Narodów Zjednoczonych, takie jak zasady równych praw i samostanowienia ludów, suwerennej równości i niepodległości wszystkich państw, nieingerencji w sprawy wewnętrzne państw, zakazu groźby lub użycia siły oraz powszechnego poszanowania i przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich”.
Natomiast zgodnie z tiret 7 preambuły KW, cyt.:
„przeświadczone, że kodyfikacja i postępowy rozwój prawa traktatów, osiągnięte w niniejszej konwencji, będą sprzyjały celom Narodów Zjednoczonych, określonym _w Karcie, a mianowicie utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, rozwojowi przyjaznych stosunków i osiągnięciu współpracy między narodami”.
Przywołane zapisy w sposób oczywisty odwołują się do fundamentalnych zasad ius cogens, zgodnie z którymi mają być regulowane wszelkie stosunki międzynarodowe, dokładnie zakreślone w ramach KNZ oraz cytowanej KW.
WHO jako organizacja wyspecjalizowana została powołana do życia na mocy art. 57 KNZ i podlega niniejszej KW zgodnie z treścią art. 5. KW, cyt.:
„Niniejsza konwencja ma zastosowanie do każdego traktatu, który jest aktem konstytucyjnym organizacji międzynarodowej, oraz do każdego traktatu przyjętego w ramach organizacji międzynarodowej, jednakże bez uszczerbku dla jakichkolwiek odpowiednich reguł organizacji”.
W świetle przytoczonych powyżej propozycji zapisów Traktatu przeciw pandemicznego oraz zgłoszonych poprawek do IHR 2005, należy kategorycznie wskazać, iż propozycje te w sposób skandaliczny naruszają prawa i wolności obywatelskie oraz w sposób niedopuszczalny naruszają suwerenność naszego kraju. Z uwagi na powyższe, są rażąco niezgodne z polską Konstytucją oraz są sprzeczne z imperatywną normą powszechnego prawa międzynarodowego (ius cogens).
Zgodnie z treścią art. 53. KW „Traktaty sprzeczne z imperatywną normą powszechnego prawa międzynarodowego (iuscogens)”,
cyt.:
„Traktat jest nieważny, jeżeli w chwili jeqo zawarcia jest sprzeczny z imperatywną normą powszechnego prawa międzynarodowego. W rozumieniu niniejszej konwencji imperatywną normą powszechnego prawa międzynarodowego jest norma przyjęta i uznana przez międzynarodową społeczność państw jako całość za normę, od której żadne odstępstwo nie jest dozwolone i która może być zmieniona jedynie przez późniejszą normę postępowania prawa międzynarodowego o tym samym charakterze”.
lus cogens to normy prawne bezwzględnie wiążące. Normy te znamionuje fakt, że ich zastosowanie nie może być wolą stron wyłączone lub ograniczone — w przeciwieństwie do norm względnie stosowanych (iuris dispositivi).
W stosunkach międzynarodowych obowiązują pewne normy prawne o znaczeniu tak istotnym dla społeczności międzynarodowej, że posiadają one moc bezwzględną i nie mogą być uchylone inną normą prawa międzynarodowego (zarówno umowną, jak i zwyczajową) niemającą charakteru ius cogens. https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDet...9900740439
Katalog norm ius cogens jest otwarty ale te, które zostały już ustalone w KNZ i KW wiążą wszystkie państwa i inne podmioty prawa międzynarodowego, w tym WHO. Do najczęściej podawanych przykładów norm iuris cogentis należy : zakaz interwencji w sprawy wewnętrzne innych państw (preambuła KNZ, art. 2 ust. 7 KNZ, tiret 6 i 7 KW).
W przypadku zawarcia Traktatu przeciw pandemicznego WHO oraz poprawek do IHR 2005 w przywołanej w niniejszym piśmie formie, znajdzie zastosowanie art. 69 ust. 1 KW „Następstwa nieważności traktatu”, cyt.:
„1. Nieważny jest traktat, którego nieważność została ustalona zgodnie z niniejszą konwencją. Postanowienia traktatu nieważnego nie mają mocy prawnej.”
A także art. 71 KW „Następstwa nieważności traktatu sprzecznego z imperatywną normą powszechnego prawa międzynarodowego”, cyt.:
„1. W przypadku traktatu, który jest nieważny na podstawie artykułu 53, strony powinny:
a) usunąć w miarę możności następstwa wszelkich czynności dokonanych w oparciu o jakiekolwiek
postanowienie sprzeczne z imperatywną normą powszechnego prawa międzynarodowego oraz
b) doprowadzić swoje wzajemne stosunki do zgodności z imperatywną normą powszechnego prawa
międzynarodowego”.
Z uwagi na powyższe, aktualne zakusy globalistów na całkowite pozbawienie nas praw i wolność są nieskuteczne na mocy prawa międzynarodowego i nie odniosą żadnego skutku prawnego, bo są niewiążące.
Dalszy udział polskich przedstawicieli w tym wątpliwym moralnie, etycznie i prawnie procederze stanowi świadome działanie na szkodę Narodu Polskiego oraz budżetu naszego państwa. A przypominamy, że takie działania mają w polskim prawie karnym określoną kwalifikację, art. 129 KK ( Zdrada Dyplomatyczna, podlegająca karze pozbawienia wolności od roku do lat 10).
W warunkach prawnych obowiązujących w okresie Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej, za takie działania były stosowane bardziej restrykcyjne kary. A nie zapominajmy że Senat Rzeczypospolitej Polskiej uchwałą z 16 kwietnia 1998 roku uznał ciągłość prawną między Drugą a Trzecią Rzeczypospolitą.
Najwyższa Rada
Wspólnoty Rdzennego Ludu Polskiego